متداول ترین علامت بارز اسیدوز مزمن، لنگش است. به هنگام اسیدوز و با مرگ میکروارگانیسم‌های موجود در شکمبه، سموم داخلی و هیستامین حاصل از مرگ میکروارگانیسم‌ها با عبور از دیواره شکمبه وارد خون شده و با افزایش نفوذپذیری مویرگ های تغذیه کنند انگشت های پای حیوان باعث لنگش می‌شوند. پیشگیری از لنگش با استفاده از راهکارهایی که از اسیدوز جلوگیری می‌کنند، انجام می‌گیرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تدبیردانه